Vervloekt

Als een op het eerste gezicht gewone, sterfelijke jongen zoals Ethan een relatie heeft met een duister Castermeisje zoals Lena vraagt dit om problemen. Na het overlijden van de oom van Lena in erg onduidelijke omstandigheden merkt Ethan dat Lena steeds meer afstand van hem neemt en zich terugtrekt in haar eigen wereld. Ethan vindt dat er zich in zijn doodgewone stadje Gatlin allerlei vreemde zaken voordoen, die hij niet kan verklaren. Bovendien krijgt Ethan visioenen die enkel hij kan zien en die hem nog meer in verwarring brengen. Als hij merkt dat Lena verdwenen is, kan hij niet anders dan samen met zijn beste vriend, Link, en hoeder Liv naar haar op zoek gaan. Ze komen terecht in een onbekende wereld en maken kennis met tal van obscure wezens. Een boek voor tieners met een eerder duister thema is in deze tijd allesbehalve vernieuwend te noemen. 'Vervloekt' slaagt dan ook niet meteen in zijn opzet om het grote verschil te maken. Dit vervolgverhaal op het eerste boek 'Betoverd' leest minder prettig voor de lezer die het eerste boek niet gelezen heeft. De basis van het verhaal ontbreekt, wat toch als een gemis wordt ervaren. De vele duistere personages die ten tonele worden gevoerd zoals Incubussen, Vexen, Evo's ..., en dit vooral aan het begin van het boek, zorgen voor enige verwarring. Een kort overzicht van de verschillende personages  en hun gaven, bijvoorbeeld achteraan in het boek, zou de lezer enig soelaas kunnen bieden. Met veel moeite en lange beschrijvingen van de vele personages trekt het boek zich op gang, waarna met een slakkengang de ontknoping wordt bereikt. Op het einde van het boek wordt al meteen een aanzet gegeven voor een vervolgverhaal, dat ongetwijfeld niet lang op zich zal laten wachten maar waar niet meteen reikhalzend naar uitgekeken wordt. De cover van het boek oogt erg aantrekkelijk: een zwarte kaft met hierop in appelblauwzeegroen in reliëf de titel gedrukt. Het boek is opgedeeld in korte, overzichtelijke hoofdstukken met bovenaan telkens de datum en een eigen titel. De visioenen van het hoofdpersonage worden in een apart schuin lettertype weergeven om de lezer niet in verwarring te brengen.