In deze bundel is het werk van 78 dichters en 25 tekenaars bijeengebracht door Ted van Lieshout. De gedichten gaan over helden of juist niet, over draken, over oorlog, over angsten, kortom over gevoelens. Een doelgroep is voor deze bundel moeilijk aan te duiden. Er zitten, helemaal in de traditie van Annie M.G. Schmidt, lange verhaal-gedichten in, sommige geschikt voor jongere lezers/luisteraars, zoals bijvoorbeeld: 'Liselotje Luis' van Liz Ditters: "Mejuffrouw Liselotje Luis,/ die voelt zich goed op hoofden thuis./ Vooral met heel dik haar./ Ook krullen zijn precies haar stijl,/ En tegen babyhaar met kwijl,/ heeft Lotje geen bezwaar ..." Dit voorbeeld is trouwens niet direct hoogstaande poëzie. Maar er zijn ook gedichten over zware onderwerpen zoals bijvoorbeeld: 'Lief waterkind' van Harm de Jonge over een miskraam: "Lief waterkind, kleine waterman,/ even maar was je in dit leven,/ het was nauwelijks een begin,/ te kort in elk geval om je een naam te geven ..." Dit mooie, ontroerende afscheid is dan weer geen gedicht voor jonge kinderen.
Je kan ook moeilijk thematisch opzoeken in deze bundel; je moet al de gedichten echt lezen om te weten waarover ze gaan. Er is wel een inhoudstafel maar die geeft alleen de naam van de auteur en de titel. Een aantal dichters vertellen over hun helden, en over Annie M.G. Schmidt en ze maakten een Annie Schmidt top 10. Niet alleen gerenommeerde dichters komen in deze bundel voor, ook beginners krijgen aandacht.
De bladspiegel oogt slordig en warrig. De pikzwarte letters vrolijken het geheel zeker niet op. Af en toe worden de gedichten onderbroken door een tekst, bijvoorbeeld over: Hoe begin je een gedicht? En wanneer is het klaar. Deze teksten zijn in interview-vorm en laat meerdere auteurs aan het woord. De gedichten zijn, zoals de voorbeelden aantonen, van ongelijke kwaliteit. De illustraties staan boven, onder en tussen de gedichten. De dominerende kleuren zijn zwart en geel. Bij de illustratoren herken ik weinig bekende namen. Erg enthousiast kan deze bundel mij niet maken.