's Morgens vroeg om 6u55 staat er jongen in zijn pyjama aan de deur van zijn ouders die hem slaperig nog vijf minuten naar zijn bed toe sturen. De jongen wordt gevolgd doorheen de dag en vaak krijgt hij te horen dat het nog maar vijf minuten wachten is of dat hij nog vijf minuten krijgt om naar de konijntjes te kijken. Bij situaties zoals wachten aan de kassa of voor een toilet dat bezet is, duren vijf minuten ontzettend lang, en wanneer je bij de tandarts bent, kunnen de vijf minuten weer niet vlug genoeg om zijn.  

Filosofie op kinderformaat, want wat is tijd en hoe lang duren vijf minuten? Op een heel humoristische manier hebben Liz Garton Scanlon en Audrey Vernick daar een antwoord op gegeven. Dat antwoord dat eigenlijk niet bestaat, of in talloze situaties een andere invulling krijgt. Hoeveel keer zeggen we als volwassene niet: 'nog vijf minuutjes' zonder erbij stil te staan wat dat voor een kleuter betekent. Net zoals bij volwassenen is tijdbelevening heel afhankelijk van wat je aan het doen bent. Dat wordt op een heel herkenbare manier voorgesteld voor kleinere kinderen; vijf minuutjes wachten aan een loket, of vijf minuutjes krijgen voor het slapen gaan. Ook de tekst doet dat vaak naar een anti-climax toe: 'Vijf minuten is superlang! Vijf minuten is een eeuwigheid! Maar vijf minuten?0. Het einde is een kwinkslag naar al het voorgaande en maakt het einde voor elke kleuter die voorgelezen krijgt super leuk. 

De tekst zelf is beperkt tot het hoogst noodzakelijke, namelijk de vraag 'hoe lang nog' of de gedachte dat vijf minuten echt te lang is, of was het juist veel te kort? De illustraties zijn fantastisch in hun eenvoud. Een kleine jongen met een heel rijke lichaamstaal. Hij staat steeds centraal en alle aandacht gaat naar zijn gevoel, de rest is achtergrond. Je hebt onmiddellijk door wat er in hem omgaat qua gedachten en emoties. Meestal zijn de illustraties paginavullend, afgewisseld met losse tekeningen op een witte achtergrond. Fijn om te vermelden tenslotte, is het feit dat het de vader is die staat af te wassen thuis en het de moeder is die meegaat in een attractie in een pretpark.