Een klein vogeltje durft niet te vliegen, het is te bang en komt het nest niet uit. Noch zijn mama of de andere vogeltjes kunnen hem overtuigen. Op een dag ruikt hij iets heerlijks, hij gluurt over de rand van het nest en tuimelt recht in een laadbak vol tomaten. De wagen rijdt tot in het centrum van een stad. Nieuwsgierig zet hij een stap in de vreemde wereld en het is een ongelooflijke ontdekkingstocht.

De kleuter beleeft met het vogeltje hoe het eerst zo moeilijk is om de veiligheid van het warme nest te verlaten; angst remt hem danig af. Hij is overtuigd dat hij niet kan vliegen. Bij toeval belandt het vogeltje in een totaal vreemde wereld, moederziels alleen. De illustraties geven ijzersterk weer hoe het piepkleine vogeltje, ondanks aanmoedigingen van zijn mama en papa om met zijn vleugeltjes te flapperen, te bang is en in de laadbak van een vrachtwagen tussen de tomaten belandt.

De illustraties vormen poëtische schilderijtjes, waarbij de kijker nieuwsgierig het kleine vogeltje volgt op zijn ontdekkingstocht. Caroline Nastro varieert veelvuldig in composities en intensifieert met die techniek de durf en moed van dit vogeltje om zoveel te ondernemen. De tafereeltjes zijn heel mooi uitgewerkt, het vogeltje komt in veel originele situaties terecht. Telkens ontdekt de kleuter dat het vogeltje ietsje meer aandurft. In een museum klimt het hoog tot op de kop van een dinosaurus.

Hoe het vogeltje geleidelijk meer aandurft, is heel mooi en subtiel uitgewerkt. Ze focust de kijker door gebruik te maken van meerdere technieken: perspectief, het beeld sterk uitvergroten en overal ontdek je minuscule details. Er komt weinig tekst aan te pas, elk woord geeft precies aan hoe het vogeltje alles beleeft. Het is net of de kijker zich onopvallend identificeert met dit lieftallig diertje.

Het prentenboek is één mooi fijngevoelig avontuur, levendig uitgewerkt in schilderijtjes vol prachtige kleuren. Dit verhaal kan een aanzet vormen voor sommige kleuters om hun veilige plekje te verlaten en mee te doen.