Liesje is vergeten het kooitje te sluiten. Vogeltje aarzelt niet en vliegt door het open raam naar buiten. Vogeltje geniet volop van de weidse lucht, hij is een beetje afgeschrikt door de uitgestrekte zee. De wind tilt hem op en hij voelt zich erg opgelucht wanneer hij 's avonds eindelijk landt op een grote rots. Die rots beweegt: het is een walvis. Vogeltje ziet hoe mooi de wereld eigenlijk is en hoe fijn hij het heeft bij de vrienden die hij op zijn reis ontmoet. Hij ervaart een intens geluk om vrij te zijn.

Het verhaal is heel mooi opgebouwd en alles voelt zo natuurlijk en vanzelfsprekend aan. Liesje vindt dat haar vogeltje gelukkig is bij haar en in het kooitje. Wanneer Vogeltje voor de vrijheid kiest, ontmoet hij vrienden. Zijn besloten wereld krijgt een andere invulling, hij vliegt een open wereld tegemoet. De auteur Eza brengt een prachtig verhaal en hoe meer we het herlezen hoe meer we diepere betekenissen erin ontdekken. Iedereen heeft behoefte aan dierbare vrienden en vrijheid. Eveneens benadrukt ze in het fragment met de dinosaurus dat alles, zoals die toevallige steen, een geschiedenis heeft. 

Dit prentenboek brengt een boeiend avontuur, dat uitnodigt om het vele keren opnieuw te bekijken. Het is een verhaal met vele laagjes, die we gaandeweg ontdekken. Ze tekent mooie, gevoelige dieren, echte persoontjes die elkaar vinden omdat ze vriendschap, eenvoudig geluk en de weidse natuur waarderen en er zorg voor dragen. In haar eigen stijl, heel sober en gevat, schept ze mooie beelden.

De kijker beleeft met Vogeltje wat de natuur ons te bieden heeft: de grootsheid van de lucht, de wind en de zee, hoe ze als lieflijk klein diertje erin opgenomen wordt.