Elke dubbele pagina in dit kartonnen peuterboekje toont één of andere lijn: een elektriciteitsdraad met vogels erop, een onderbroken lijn op een weg, een vislijn, een springtouw, ... De draad van de bol wol op de cover loopt door tot op de laatste bladzijde, en de linkerpagina herneemt de illustraties van alle vorige pagina’s.

Als je de instructie in de titel volgt, kan je bladzijde na bladzijde met je vinger over de rode draad gaan - die soms heel aanwezig is maar soms ook nauwelijks - om op het einde uit te komen op een wasdraad. Het gegeven van de lijn is sowieso maar een losse draad, want niemand spreekt toch over een lijn bij touwtrekken, of bij een wip of laat staan bij gras? Het is ook niet duidelijk wat de functie is van het hernemen van alle vorige pagina’s in het klein? Dat elke pagina een vraag bevat, is op zich fijn. Al is die vraag niet altijd afgestemd op de doelgroep, zoals het herkennen van het cijfer acht in de krassen op het ijs. De te maken geluiden bij elke illustratie zijn leuk en relevant, maar verder is de tekst ronduit flauw. De illustraties van Britta Teckentrup mogen niet onaardig genoemd worden, al heeft deze illustrator al veel mooier werk gerealiseerd.