Ken je dat, dat stemmetje dat roept dat snoepen ongezond is? Of klinkt dat andere stemmetje luider, het stemmetje dat roept dat het maar zo lekker niet moest zijn? Het zijn Hoofd en Hart. Hart houdt van lekkere dingen, van spontaniteit en van alles wat leuk lijkt. Hoofd houdt van voorspelbaarheid, regeltjes en veiligheid. Bovenal houdt Hoofd ook van de baas spelen. Die twee komen dus vaak niet overeen. En toch hebben we allemaal wel een Hoofd en een Hart in ons wonen. Hart geeft ons impulsen, hoofd probeert die intern te reguleren en ons te behoeden voor gevaar. Uiteraard is een mooi evenwicht tussen rede en emotionaliteit waar we allemaal naar moeten streven.

Dit boek probeert deze moeilijke denkoefening al aan jonge kinderen duidelijk te maken. Het boek geeft aan zich al te richten aan kinderen vanaf 4 jaar. De tekeningen zijn voor hen zeker wel toegankelijk met alle felle kleuren. Ook kan een 4-jarige aan de hand van dit boek kennismaken met het thema impulsiviteit. Anderzijds is het voor een 4-jarige geen evidente keuze om muziek te leren spelen. Bovendien is het zo dat een 4 jarige natuurlijk nog vooral extern gereguleerd wordt door de volwassenen rondom hem/haar. Het zijn immers de stemmetjes die ons “Hoofd” worden, de volwassenen rondom ons, die we internaliseren om zo de baas over ons te spelen. En uiteraard hebben die rationele stemmetjes niet altijd gelijk. Het is ook heel belangrijk om trouw te blijven aan jezelf. Anders zou Hart wel eens kunnen breken.

Om het verhaal helemaal te vatten is er al een vorm van introspectie nodig. Daarom lijkt het boek mij eerder geschikt voor kinderen vanaf een jaar of zeven. Zeker met behulp van een volwassene kunnen ze op deze manier veel uit het boek halen. Moeilijke thema’s als faalangst, executieve functies en perfectionisme kunnen zo heel gemakkelijk besproken worden.