‘Als Cassie naar de brugklas gaat, moet ze besluiten wat ze belangrijker vindt: nieuwe besties of haar liefde voor mode en breien’. Deze aankondiging op de omslag van het boek laat in combinatie met de sobere maar stijlvolle illustratie vermoeden dat dit verhaal zich richt tot een specifieke doelgroep. In Voor de draad ermee neemt de auteur je mee in de innerlijke strijd die het hoofdpersonage Cassie voert wanneer de school leerlingen uitnodigt om een nieuw schooluniform te ontwerpen. Die uitdaging lijkt volledig aan te sluiten bij haar passie. Maar het uitwerken van de groepsopdracht is minder eenvoudig dan verwacht. Cassies interesse voor historische kleding komt niet echt overeen met de interesse die haar vriendin Azra voor de laatste modetrends heeft en evenmin met de doorgedreven aandacht die Fern voor eco-friendly mode toont. Als Cassie toevallig in contact komt met de weinig coole breiclub van haar buurvrouw, blijkt ze daar meer aansluiting te vinden. Dat het meest populaire meisje van de school ook deel uitmaakt van dit clubje, vormt een boost voor Cassies zelfvertrouwen. Maar dat het meisje haar deelname aan de projecten in de breiclub geheim wil houden, maakt het er voor Cassie niet makkelijker op.

De zoektocht naar een evenwicht in het bewaken van vriendschappen en het trouw blijven aan zichzelf vormen de rode draad in dit verhaal. Leeftijdsgenoten kunnen zich herkennen in de dialogen die de meisjes onderling voeren. Daarnaast schenkt de auteur ook aandacht aan de evolutie die mode doormaakt en benadrukt ze het belang van recycling en bewustwording.

Het aangename lettertype, de afgebakende, korte hoofdstukken en de verzorgde lay-out met voldoende witruimte, zorgen ervoor dat dit verhaal vlot leest. Een ode aan het geloven in jezelf en de flow die ergens voor gaan met zich meebrengt.