Voor mijn verre prins
Tijdens een weekendje in Londen met haar tante wordt Iris tot over haar oren verliefd op een jongen uit Sri Lanka, Roshan. Het lijkt een onmogelijke liefde en haar omgeving beschouwt het als een gewone vakantieliefde, maar ze houden heel intens contact via e-mail. De liefde en het verlangen naar elkaar lijken steeds groter te worden, totdat er totaal onverwacht geen enkel bericht meer uit Sri Lanka komt. Aanvankelijk is Iris heel teleurgesteld al blijft ze wel hoopvol. Ze leest en herleest alle mails die Roshan haar gestuurd heeft en hoe dieper ze ingaat op hetgeen hij schrijft over zijn familie en zijn cultuur, hoe meer ze begint te twijfelen en te wanhopen. Anderzijds gelooft Iris niet dat Roshan op deze manier een einde zou maken aan het contact. Ten einde raad beslist ze om zelf naar Sri Lanka te gaan. Na een lange vermoeiende reis vindt ze uiteindelijk Roshan terug, maar ze had nooit verwacht dat het in zo'n omstandigheden zou zijn. Haar wereld stort helemaal in elkaar als blijkt dat hij een zwaar ongeluk gehad heeft en zo ernstig gehandicapt is dat hij niemand meer herkent, ook Iris niet. Eerst is er ongeloof en probeert ze op alle mogelijke manieren toch contact met hem te krijgen. Geleidelijk ziet ze de realiteit onder ogen en begint het moeizame aanvaardingsproces. Gelukkig wordt ze hierbij gesteund door familie en vrienden. Vlot geschreven verhaal waarin zowel het gevoel van verliefdheid als van de twijfel gedetailleerd beschreven worden. Iris wordt volledig ingenomen door deze emoties en staat voor niets anders meer open. Anderzijds put ze vanuit haar twijfel ook de kracht en het doorzettingsvermogen om te beslissen om zelf naar hem op zoek te gaan en om er ook het nodige geld voor te vinden. Haar hoop die omslaat in ongeloof en ontkenning wordt op een subtiele manier beschreven. Je voelt duidelijk haar gevecht om te proberen met de feiten om te gaan en het belang van de steun van haar familie en enkele goede vrienden.