Vrees me

Juliette is zeventien en heeft al 260 dagen niemand aangeraakt. Ze zit opgesloten in een psychiatrische kliniek en heeft al die tijd met geen mens contact gehad. Daar is ze zelf tevreden over, want Juliette blijkt iemand te kunnen doden door een aanraking. Dit is ook de reden van haar opsluiting.
Op een dag krijgt ze een celgenoot, Adam. Ondanks het wederzijdse wantrouwen, klikt het tussen die twee. Beiden delen de eerste dagen enkel wat woorden, ze laten zich niet kennen voor de ander. Juliette wil haar grote geheim immers geheim houden. Ze zit met een enorm schuldgevoel. Maar ook Adam koestert een aantal goed bewaarde geheimen. Door middel van flash-backs komen we meer te weten over het verleden van beide jongeren en de ware toedracht van Juliettes opsluiting. Juliettes heden speelt zich af in een wereld die op instorten staat. Het klimaat slaat op hol, de toekomst ziet er inktzwart uit voor de hele samenleving. Het Herstel, de organisatie die Juliette opgesloten houdt, wil Juliettes gave gebruiken om aan de macht te geraken. Samen met Adam slaagt Juliette er in om te ontsnappen. Op zoek naar een betere toekomst.
Dit is een boek dat je niet onbewogen laat. Tahere Mafi heeft een originele, experimentele schrijfstijl die ik nog niet eerder ben tegengekomen. De af en toe doorstreepte zinnen geven de gedachten van Juliette weer, de gedachten die ze niet mag hebben, de gecensureerde versie. Gevoelens zoals graag gezien willen worden, eenzaamheid, vriendschap, macht, pijn willen doen, machteloosheid, … Juliette doorloopt ze allemaal. Het verhaal komt misschien wat traag op gang. Naar het einde toe is er meer actie. Maar misschien houden de jeugdige lezers die naar dit boek grijpen net als ik wel van die verdiepende zoektocht naar iemands gedachten en waarheden.
Eens je de schrijfstijl gewoon bent, leg je het boek niet meer neer. Verder gebruikt deze schrijfster eerder een vreemde, maar vlotte zinsbouw. Wel voor geoefende lezers die van een uitdaging en futuristische verhalen houden.
Spijtig genoeg las ik een leesexemplaar die de uiteindelijke cover nog niet bevat. Die cover is een streling voor het oog. Er komen nog twee delen uit ('Breek me' en 'Verwoest me') met even sprekende covers. 'Verwoest me' is een deel geschreven tussen 'Vrees me' en 'Breek me', als een soort tussendeel. Het verhaal tussen de regels. Er wordt dus ook naar de delen verwezen als zijnde: deel 1 / deel 1,5 /deel 2. Ik ben benieuwd!