Vriendinnen door dik en dun
Zoals de titel al laat uitschijnen een echt meisjesboek. De schrijfster is hiermee niet aan haar proefstuk toe. Dit boek is het tweede in een reeks over dezelfde drie meisjes. Ze heeft trouwens meer dan zeventig boeken op haar actief en won in Groot-Brittannië verschillende prijzen voor haar jeugdboeken. In dit boek is het hoofdthema uiterlijk, heel belangrijk als je veertien bent! De hoofdpersoon is Ellen, een artistiek begaafde krullebol. Haar moeder is overleden, vader hertrouwd en ze heeft een klein halfbroertje. Maud is nummer twee van het gezelschap, zij is erg knap maar ze heeft een enorme trut van een moeder en een zusje dat thuis alle aandacht krijgt. Nadine kleedt zich gothic en ze is heel slank. Misschien kan ze wel fotomodel worden? Ellen vindt opeens van zichzelf dat ze vreselijk dik is en begint prompt te diëten. Met vallen en opstaan, tot ze het idee krijgt dat ze ook wel weer alles kan uitkotsen als ze zich toch eens heeft laten gaan. Op school is er een meisje met anorexia, waar iedereen medelijden mee heeft, ook Ellen, maar eigenlijk gaat ze wel wat dezelfde weg op … Maud heeft heel veel succes bij de jongens. Ze weet overal de aandacht te trekken mat haar sexy outfits en extravagante kapsel. Tot ze op een dag lastig gevallen wordt en maar net kan ontsnappen. De groep jongens scheldt haar uit voor slet. Ze heeft het immers zelf gezocht? Nadine doet mee met een modellenwedstrijd van een jongerentijdschrift. Eerst gaat alles goed, maar bij een verdere selectie valt ze toch uit de boot. Ellen gaat ondertussen steeds verder in haar dieet. Haar familie is gealarmeerd, eten wordt een strijdpunt. Uiteindelijk ziet Ellen door een paar gebeurtenissen toch in dat hoe je eruit ziet niet zo levensbelangrijk is. Het meisje met anorexia is in het ziekenhuis beland, maar ze vindt zichzelf nog steeds dik. Op school is er een nieuwe leraar tekenen, die weg is van Ellens tekentalent. Een vlot geschreven en knap in elkaar gestoken boek. Je merkt dat de schrijfster veel ervaring heeft met het genre. Het thema uiterlijk is zeer belangrijk voor jonge meisjes, dus boeken hierover zijn zeker nuttig. Wat me een beetje stoort, is het gebrek aan subtiliteit, het ligt er allemaal nogal dik op. Zo is de beschrijving van het meisje met anorexia wel heel cliché: verstandig maar perfectionistisch, met veeleisende maar weinig affectieve ouders. Ook bij de beschrijving van de omslag van Ellen, die ineens inziet dat al die magerzucht toch maar niets is, gaat de auteur nogal kort door de bocht. Ze doet dus zeker wel haar best om psychologische verklaringen te geven voor het gedrag van de personages, maar ze gaat er nogal met de grove borstel door, al doet ze dit met veel verve en vaart. Ik denk dus wel dat pubermeisjes zelf van dit boek zullen genieten.