Bens broertje wordt te vroeg geboren en hij moet dus nog een tijdje in het ziekenhuis blijven, in wat Ben een glazen huisje noemt. Allemaal verwarrend voor een kind van Bens leeftijd, maar gelukkig legt verpleegster Tina hem alles uit over de speciale neonatologie-afdeling waar zijn broertje nu ligt. Hoewel Ben trots is dat hij grote broer werd, heeft hij het ook af en toe moeilijk met de aandacht die hij moet missen en die kleine Wout overvloedig krijgt.
Eindelijk een boek rond vroeggeboorte dat evenwichtig informatie en fictie verweeft. Naast het herkenbare verhaal vind je ook achteraan heel wat praktische informatie voor volwassenen. Niet enkel over vroeggeboorte, maar ook over de gevoelens die dit teweegbrengt bij oudere broers of zussen.
Het boek kwam tot stand in samenwerking met de dienst neonatologie van UZLeuven, de VVOC en het Nicolasfonds en heeft dus zeker een grote informatieve waarde. Het is echter wel jammer dat het verhaal en de prenten zo onevenwichtig gecombineerd werden. De tekst lijkt wel voor een ouder publiek dan de prenten, zowel wat de hoeveelheid als wat het niveau betreft. Daarnaast missen de prenten perspectief en werd er voor sombere kleuren gekozen. Door de rare proporties en de algemene tekenstijl, ziet ook Bens broertje er meteen een pak minder schattig uit. Het is uiteraard belangrijk dat het verhaal realistisch is, maar naar jonge kinderen toe zou het geheel toch nog wat aanpassingen kunnen gebruiken.
Kortom: omwille van het onderwerp is dit boek onmisbaar, maar de uitvoering laat een beetje te wensen over.