De veertienjarige Malin weet dat ze anders is dan haar dorpsgenoten, daarvoor hoeft ze maar naar het runenteken op haar hand te kijken. De dorpelingen zien het als een teken van hekserij en kijken haar er op aan, gezien de Orde overheerst in de Middenwerelden, en Chaos, magie en bijgeloof ten strengste verboden zijn. Maar niet meer voor lang, nu Malin de Zeven Slapers in de Wereld Hieronder heeft wakker gemaakt. Dit verhaal vordert uiterst langzaam, en is slaapverwekkend. Je heb de indruk telkens hetzelfde te lezen. Bijzonder irritant is het steeds terugkerende magische woordgebruik dat volstrekt onbegrijpbaar is: “Het netwerk van signaturen, ..., was uitgedund en bijna verdwenen, op een bijzonder helder en krachtig spoor na, dat alles overstemde en haar met nieuwsgierigheid vervulde. Het had een ongebruikelijke kleur, ..., die haar blind maakte voor haar eigen verzwakte glam en de stiekeme schittering in de ogen van de kobold.” (p. 77)