Wachten op de Lutine
1797. De rijke Hamburgse bankier Popert neemt zijn dochter Katharina mee naar Londen. Daar maakt ze kennis met Daniel, de zoon van haar vaders Engelse zakenrelatie Wienholt. Ze worden verliefd op elkaar, en Daniel belooft dat hij haar in Hamburg zal komen opzoeken. Maar de oorlog op het Europese vasteland steekt een stokje voor die voornemens. Het zal twee jaar duren voor Daniel met de Lutine naar Hamburg kan vertrekken. Ondertussen wacht Katharina geduldig op haar droomprins. De Lutine heeft naast andere kostbaarheden ook de soldij voor de Engelse soldaten in Holland aan boord. Een van de bemanningsleden heeft het op een akkoordje gegooid om dit geld te kunnen stelen en leidt het schip af naar de Hollandse wateren. Tijdens een hevige storm loopt de Lutine te pletter en zinkt. Daniel komt om. De enige overlevende beweegt later hemel en aarde om Daniels laatste brief aan Katharina toch nog te bezorgen. Dit zou een goed boek geweest kunnen zijn als de auteur wat meer belang had gehecht aan de uitwerking van zijn personages. Hij probeert een historisch feit -de ondergang van de Lutine- te combineren met een liefdesverhaal, maar doet dat een op een vrij knullige, boeketreeks-achtige manier. Het naïeve verhaal van de liefde tussen Katharina en Daniel -die nadat ze elkaar twee dagen gezien hebben in London twee jaar lang stand houdt zonder enige vorm van communicatie- komt vrij ongeloofwaardig over. De andere verhaallijn, over de economische gevolgen van de oorlog voor de Noordduitsers en de manier waarop geld en waardevolle goederen verscheept en verzekerd werden, is iets beter uitgewerkt, al blijft de auteur ook hier erg aan de oppervlakte. Bovendien sluit de foto op de kaft helemaal niet aan bij het verhaal.