Wanneer Leopold op zijn gloednieuwe fiets voorbij z’n vrieden rijdt, staren die hem allemaal aan. Behalve Kobe. Kobe zit in zijn doos. Hij is helemaal niet geïnteresseerd in die nieuwe fiets van Leopold. Nee, Kobe heeft iets veel leukers te doen. Hij fantaseert! Hij droomt dat zijn doos plots een raceauto is die hem ervoor behoedt vertrappeld te worden door een heuse neushoorn. Hij fantaseert dat zijn auto in het oerwoud plots een mand wordt op de rug van een olifant. Zo kan hij veilig door het woud geraken. Hij fantaseert erop los. En Leopold, die vindt het maar niks. Zulke dingen bestaan toch niet!!! Op het einde van Kobes reis zitten al zijn vrienden mee in de doos van fantasie.  Zal Leopold uiteindelijk ook in de doos stappen?
De illustraties in dit boek zijn heel apart. De prenten zijn foto’s, opnames van compilaties van ‘fimokleifiguren en echte voorwerpen’. Kobe is een heel grappig ventje met piekharen. Leopold is veel minder leuk uitgewerkt. Misschien is dat wel het opzet geweest van de auteur.  Dat de figuur van Leopold iets nors, afstandelijks uitstraalt. Dit is hem alvast gelukt!
Het lettertype dat de auteur gebruikt, als van een oude schrijfmachine, geeft ook een leuk extraatje. Misschien leest het niet altijd even vlot maar de karakters ogen wel iets speels en vrolijk.
Het verhaal en thema zijn niet echt vernieuwend. Maar het is zeker een leuk verhaal om voor te lezen en menig kleuterjuf zal dit boek goed kunnen gebruiken bij het uitwerken van thema’s zoals ‘dozen’, ‘fantasie’, reizen,...