In dit fantasierijke verhaal van de Australische schrijfster Elizabeth Honey, maken we kennis met Bean, een rijkeluiskind dat net verhuisd is naar Sydney. Haar moeder Dido is een zeer bekende bloemenkunstenares en haar vader heeft een groot bedrijf. Geen wonder dus dat ze in een exclusief penthouse belanden, omringd door glazen wanden die een spectaculair uitzicht bieden over de stad. Maar voor Bean is het letterlijk een glazen kooi, want zelf op ontdekking gaan in de stad is haar niet gegund. Ze wordt dag na dag ‘bewaakt’ door een (andere) oppas, die ze telkens met een ander hondenras vergelijkt. Bean vraagt zich luidop af waarom ze geen echte waakhond krijgt. Bean voelt zich namelijk bedreigd; ze is ervan overtuigd dat ze ontvoerd zal worden. In die fantasiewereld krijgt ze hulp van haar poppenvriendjes, Emma Weetal, Juffrouw Takkenbos, Maanmannetje, Lakman en Hagedis. Tot er dan (eindelijk ) echt iets gebeurt …
Hoewel het verhaal heel wat links heeft met de realiteit en voor velen herkenbare taferelen zal opleveren, hangt Bean toch vooral (letterlijk) met haar hoofd in de wolken. De fantasiewereld die de schrijfster Honey in deze roman oproept, is perfect om je na een drukke dag op school in onder te laten dompelen. Avontuurlijk en fantasierijk, maar met een hoog literair gehalte. Zo slaagt Honey erin om heel wat metaforen op kindermaat te brengen, zonder dat er te veel gewicht aan haar teksten komt te hangen. Beelden die overigens naadloos aansluiten bij de soms dolle gedachtegang van het hoofdpersonage. Dit resulteert in een verhaal dat zowel schrijftechnisch als inhoudelijk veel hedendaagse boeken uit een gelijkaardig genre inhaalt.