Welkom thuis, leeuw!
“De leeuw wilde trouwen, dus zocht hij een vrouw. Het was in de winter, hij zag blauw van de kou.” (p. 1) Leeuw vertrekt met het voornemen in de lente terug te komen met een lief. De andere dieren besluiten intussen zijn huis een goede beurt te geven. Wanneer ze net klaar zijn met de allerlaatste voorbereidingen, komt leeuw aangevaren, met zijn leeuwin! Dit uiterst charmante verhaal wordt in eerste instantie gedragen door de tekeningen van Jan Jutte: de kaders rond enkele feestelijke bladzijden, de details in houding en mimiek, de actie die van het papier knalt. Van de leeuw die schaatsend vertrekt, voorovergebogen en met de voorpoten op de rug, tot de kreeft die met haar schaar een slinger knipt, ze zijn stuk voor stuk om te zoenen. De schoonmaak speelt zich voor je ogen af als een verrukkelijke scène uit een oude Walt Disney, je kan er als het ware de muziek bij horen. De tekst, op wisselend rijm, loopt overwegend vlot en laat zich dus goed voorlezen aan kleuters. Alleen jammer dat hier en daar het ritme niet helemaal volgt. Heel grappig is de scène waarin de dieren telkens denken klaar te zijn, maar evengoed telkens ontdekken dat er toch nog net één dingetje af te werken valt. Om dan te eindigen met de verlossende woorden:” ... kijk hoe de zwaardvis met zijn zwaard de taart in stukjes snijdt! Precies, precies, precies op tijd!” (p. 19).