Willem is een kleine jongen die wel wil slapen maar het niet durft. Hij vraagt zich af waar je naartoe gaat als je slaapt. Hij vraagt aan Beer, zijn knuffel, raad. Beer kan hem daar geen antwoord op geven. Willem denkt dat hij naar een spookhuis gaat met spinnenwebben en een heks op de bank. Wat Beer ook probeert om hem te overtuigen dat dit niet het geval is blijft kleine Willem ervan overtuigd en wil/durft daardoor niet slapen.
Om hem gerust te stellen gaan ze het vragen aan Wollem. Ook hij kan er niet direct een antwoord op geven. Willem vraagt hem waar hij was als hij sliep. Wollem was aan de zee, de zon scheen, overal lagen schelpen en de golven waren blauw. Ondanks dat was Willem nog steeds niet overtuigd dus gingen ze maar naar Wallem. Ook Wallem sliep en ze maakten hem wakker. Hij was op een verjaardagsfeest met slingers en slagroomtaart. Misschien dat Willem daar naartoe gaat als hij slaapt ... Maar neen hoor... Willem blijft ervan overtuigd dat hij naar het spookhuis ging met spinnen en een heks op de bank. Dan maar op weg naar Wullem! Helaas was hij met vakantie maar ze gaven de moed niet op. Verder op weg naar Wellem dan. Gaat Wellem voor dé oplossing kunnen zorgen of zal Willem voor altijd wakker moeten blijven?

Het boek sprak me op het eerste zicht niet echt aan omwille van de prenten op de cover. Ik vind de prenten wat oubollig, en dan vooral de tekening van Willem. De prent geeft een eerdere triestige blik waardoor het eerder een verkeerde doelgroep zal aanspreken. De 'artistieke' tekeningen zullen eerder door ouders gekozen worden dan door de kinderen zelf. De krullenbol van Willem zou wel kunnen passen voor verschillende culturen, wat ik dan wel positief vind.

De illustraties die in het boek staan spreken me wel iets meer aan dan die op de cover. Op zich is het wel mooi getekend maar het is niet echt mijn stijl ... Het verhaal is ook lang, met heel veel tekst. Gelukkig komen er herhalingen in voor (zoals het spookhuis met de spinnen en de heks op de bank, en de reactie erop dat hij daardoor niet wil en durft te slapen) zodat je de kinderen mee kan laten zeggen en je terug hun focus hebt. Al is dit misschien toch nog niet voldoende om zo lang geconcentreerd te blijven luisteren.

De verhaallijn is wel herkenbaar voor kinderen, want de slaap niet kunnen vatten omdat ze bang zijn, gebeurt wel vaker. De donkere tekeningen van een schrikwekkende boom die haast op een heks lijkt, geven dan weer wel goed de angsten van Willem weer. 

Al bij al viel het boek iets beter mee dan ik aanvankelijk gedacht had bij het bekijken van de cover.