Warre speelt graag in het bos samen met z'n vriend en knuffel Willow. Maar het is vreemd want vandaag is het verdacht stil. Hij hoort geen vogels, ziet geen bijen, vlinders of andere insecten. Sommige dieren zijn vlijtig aan het werk om hun wintervoorraad aan te leggen. Ze zoeken de warmte op van een holle boom, kruipen onder stenen of tussen het mos en doen hun winterslaap of houden een winterrust.

Op elke dubbele bladzijde maakt Warre, samen met z'n  vriend Willow kennis met verschillende dieren. Ze ontdekken hun gewoontes. Sommige dieren blijven en doen een winterslaap, maar er zijn ook dieren die naar Afrika of Spanje vertrekken. Het pimpelmeesje blijft hier, maar vindt geen plaats om nog een nestje te bouwen. Er zijn te weinig bomen. Warre besluit om de dieren te helpen. Daarom bouwen ze samen een vogelhuisje en maken voederbollen. Het lijkt op het eerste zicht een boek over herfst en winter, mede door de gebruikte tinten. Maar de auteur wou ook de klimaatproblematiek even aankaarten. Nestjes bouwen gebeurt immers in de lente. Dat is voor kleuters verwarrend. Een andere onderliggende klimaatboodschap zijn de opgeruimde tuintjes. Bladeren worden weggeveegd waardoor egels geen slaapplaats meer vinden. Naast de grotere dieren, vind je her en der ook illustraties van kleine dieren en planten zoals de slak, de kikker, de pad, het pissebed, de inktzwam, elfenbankjes, esdoornblad. Daarvan vind je achterin het boek een lijst terug. De illustraties werden in herfsttinten ingekleurd. Ze spreken weinig aan. De personages worden heel stereotiep weergegeven met telkens dezelfde uitdrukking. Kinderen herkennen Warre en Willow misschien van de ketnetfilm, maar het boek zelf is weinig vernieuwend.