De vijftienjarige Laurel verhuist met haar wat alternatieve ouders naar de stad waar haar vader een boekenzaak overgenomen heeft. Tot nu toe kreeg ze thuisonderwijs en ze gaat voor het eerst naar school. Ze geraakt bevriend met Chelsea en met de populaire David. Hij wordt haar rots in de branding wanneer een bultje tussen haar schouderbladen snel uitgroeit tot een grote bobbel waar na een paar dagen zelfs bloeiende takken uitschieten. Het lijken wel vleugels en Laurel kan ze maar met moeite verbergen. Tijdens een bezoek aan hun oude huis dat haar ouders zonder veel succes proberen te verkopen, maakt ze kennis met Tamani. Hij beweert dat hij een elf is en dat ze van dezelfde soort zijn. Laurel gelooft er niet veel van en tot haar opluchting verdwijnen haar bloesems weer. Maar wanneer David haar letterlijk onder de loep neemt, stelt ook hij vast dat ze de structuur van een plant heeft.
Laurel wordt heen en weer geslingerd tussen haar gevoelens voor de knappe David en de mysterieuze Tamani, een schildwacht van de elfenwereld, die opdracht had haar in het oog te houden toen ze bij mensen opgroeide. Ze went al snel aan het idee dat ze niet menselijk is. Het verhaal komt wat traag op gang en wordt pas naar het einde toe spannend wanneer Laurel moet vermijden dat het land verkocht wordt aan Barnes. Hij is een trol en wil door de elfenpoort de elfenwereld binnendringen. Langzaam maar zeker geraakt ze verwikkeld in een eeuwenoude strijd tussen trollen en elfen.
De karakters zijn nog onvoldoende uitgewerkt, maar de insteek is alvast origineel. Een gevoelvol geschreven boek waar best wat meer actie in zou mogen zitten.