Witje is een kunstig en filosofisch kinderboek zoals we er al een paar kennen. Vaak komen daar zware thema’s in aan bod. Daarin onderscheidt Witje zich. Dit boek is een hulde aan het interpreteren, aan de kindertijd, aan dromen ... Met twee keer dezelfde tekst die geheel anders werd geïllustreerd door Kaatje Vermeire leren we Witje kennen. Witje woont in een witte wereld. Witje beleeft veel binnen in haar huis, maar droomt van de wereld buiten. In deze droom start ze als gekleurde vogel en vliegt ze naar buiten op verkenning. Geïnspireerd door haar droom wordt ze wakker. Ze beseft dat ze zichzelf net kikkervisjes heeft zien vangen en in bomen zag klimmen. Want dat meisje in haar droom, dat was zij. In de laatste prent zie je Witje dan ook veelzeggend door haar raam hangen terwijl ze een vogel loslaat.

Paul de Moor vertelt zelf over hoe hij op een dag in wit veel kleuren zag. En over hoe blij hij was toen hij dit zag. Daarom is in het land van Witje ook alles wit. Want ook voor de lezer van dit verhaal zal wit niet gewoon wit blijven, maar gevuld worden met interpretatie. En elke keer je de korte zinnetjes van dit verhaal opnieuw leest merk je nieuwe dingen op. Telkens weer vul/kleur je dit kunstenboek op een andere manier in.