Zoals de titel het zegt: zotte voorleesversjes. In de zeven luchtige verhaaltjes op rijm komen de herfstcapriolen goed tot hun recht. Zoals dit vers uit het verhaal Bill Blad:
Het verdriet verschuilt zich in een boom, heel hoog. Eén van de blaadjes houdt het niet meer droog. 
Pure poëzie. Maar ook heel lichtvoetig en met humor gebracht zoals: De wind liet hen even stoppen, ze zweefden in de lucht. Voor hen passeerden twee anderen in hun vlucht. Uit 'Winduine'  

De illustraties passen perfect tussen de verhaaltjes en geven het geheel iets luchtig. Een beetje jammer dat de vertelseltjes op rijm nogal lang zijn, daardoor gaan ze een beetje saai klinken en gaan de kleine mooie taalpareltjes een beetje verloren. Ook de de titels van de verhalen dekken de lading niet altijd; ze willen humorvol klinken maar klinken eerder een beetje kinderachtig, zoals: Pompstoel en Paddenpoen. Toch een een leuk boekje om met mondjesmaat voor te lezen.