Zoeperman rijdt op de fiets door de stad, met zijn vriendin Zofietje in de fietskar. Wanneer plots een grote zwarte hond komt aangesneld, trapt Zoeperman de benen uit zijn lijf om te ontkomen. Achter hen horen we hoe de hond wordt aangereden door een auto die onmiddellijk weer vertrekt. Zoeperman draait zijn fiets en ontfermt zich over de hond.

Het verhaal van dit vierde deel over de kleuterheld is zoals altijd simpel. Herkenbaar voor kleuters, die er graag op uit trekken op hun fietsje, en bang zijn voor honden. Ook de tekst is rechttoe rechtaan, makkelijk voor te lezen, en het doortrekken van de letter z in zoeperkar, Zofietje, zoemt, zoeft enz ... klinkt prettig. De stevig zwart omlijnde figuren zijn wat vlak van uitdrukking, maar de schreeuwerige kleuren en de stripachtige lay-out geven een grote dynamiek aan de flitsende illustraties. De plaatsing van de tekst in een wit kruis op rode achtergrond wanneer de kinderen de gewonde hond in de fietskar leggen, is een leuke vondst. Zoals altijd is er een patroon dat door het hele boek terugkomt. Deze keer is het millimeterpapier dat niet alleen als achtergrond dient, maar ook als patroon van een jurk, een T-shirt, een kussen. Het bovenaanzicht van de stad sluit niet alleen mooi aan bij het blauw geruite papier, het geeft ook rust na de wilde actie. Ook het lieveheersbeestje is weer van de partij en op bijna elk blad terug te vinden.