Dit is het verhaal van Samuels moeilijke leven. Ik verwachtte me aan een vlot lezend tienerverhaal dat weinig met de realiteit te maken had. Maar het verhaal bleek geloofwaardiger dan gedacht. Het start op het moment dat Samuel zijn moeder vindt terwijl ze een zelfmoordpoging doet. Hij besluit om haar niet te redden en vlucht. Tegelijk vreest hij dat hij hiervoor waarschijnlijk verantwoording zal moeten afleggen tegenover de rechtbank. Hoe is het zo ver kunnen komen? Om zich daarop voor te bereiden, reist Samuel in zijn hoofd terug naar zijn kindertijd. Zo krijgen we heel wat schrijnende passages te lezen. Zijn moeder blijkt niet bekwaam te zijn om kinderen op te voeden, maar geen enkele volwassene grijpt in. Niemand licht de bijzondere jeugdzorg in. En intussen doet Samuel hopeloos zijn best om loyaal te blijven aan zijn moeder en om zelf enige houvast te vinden. Daardoor komt hij vaak in de problemen. Hij overschrijdt heel wat grenzen en volwassenen lijken zich keer op keer tegen hem te keren. Een zwaar verhaal dat eindigt met een sprankje hoop op een betere toekomst voor Samuel.