Toklo, de bruine beer, Kallik, de witte beer, en Lusa, de zwarte beer, hebben elk hun eigen motivatie om op zoek te gaan naar de laatste grote wildernis. Ujurak is een bruine beer die van gedaante kan veranderen en hij is ook diegene die hen de weg wijst. In het begin van dit deel denken de beren dat ze aan het einde van hun queeste gekomen zijn en wil vooral Toklo zijn eigen weg gaan. Toklo neemt afscheid van zijn vrienden en trekt er op uit naar het bos om zijn eigen territorium uit te bouwen. Ujurak ontdekt echter waarom hij nog steeds een drang heeft om samen verder te trekken. Hij ontdekt dat de vier beren nog een missie te vervullen hebben. En dan gebeurt er iets met Ujurak waardoor de andere drie zullen moeten samenwerken. Hun tocht is lang nog niet voorbij en de gevaren loeren om de hoek ...
Dit is het vierde deel van één van de dierenfantasyverhalen van het schrijverscollectief Erin Hunter. Elementen uit de realiteit én fictie worden hier opnieuw in een meeslepend verhaal verwerkt. Liefhebbers van dit genre zullen er blijven van genieten. De thema's habitatverlies en klimaatverandering spelen mee op de achtergrond en dit geeft een meerwaarde aan de reeks. Erg vernieuwend is het niet (meer) en de spanning is pas het hoogst op het einde van het verhaal, maar daardoor je wel aangezet om deel 5 te gaan lezen. 
De omslag geeft een deel van het verhaal en de omgeving mooi weer, maar waarom men op de achterflap de vierde beer Ujurak blijft negeren is me een raadsel.