Berend Stuntel heeft zijn naam niet gestolen. Het is letterlijk een stuntelende aap. Klimmen, klauteren, springen, slingeren, ... alles loopt fout en eindigt met een val. Door zijn neven wordt hij uitgelachen. Zo erg dat het zelfs pesten wordt. Uiteindelijk loopt Berend weg. Tot hier heb je het gevoel dat het thema pesten verder uitgewerkt zal worden in het boek. Tijdens zijn wegloopactie komt Berend Luna tegen. Ook zij merkt de onhandigheid van Berend op. Zij ziet echter wat het probleem is. De stuntelende aap is helemaal niet zo onhandig. Hij heeft gewoon een bril nodig. Met een bril op zijn neus lukken alle apentrucs plots wel ... en hoe! De uitlachers zien dat 'Berend de Stomme Stuntelaap' veranderd is in een 'Stoere Stuntaap'. Of hoe een thema 'pesten' ineens ombuigt naar een thema 'eerste bril en slecht zien'. Plots vinden de neven hem wel de moeite waard, maar ondertussen weet Berend maar al te goed wie zijn echte vriendinnetje is.
In dit prentenboek worden een aantal herkenbare problemen aangekaart. Het stuntelen had ik zelf nu niet onmiddellijk gelinkt aan het nodig hebben van een bril. Het is natuurlijk wel een verrassende wending. De illustraties zijn verzorgd en passen bij de tekst. De twee felgekleurde papegaaien zijn vaak toeschouwers maar hebben geen rol gekregen.