Dit boek over de kip, Lady Nana genaamd, begint flitsend. Lady Nana is een beroemdheid met enorm veel fans. De kleuren spatten uit het boek, de complimentjes overspoelen de bladzijden en de verschillende lettertypes spetteren. Dat Lady Nana populair is omwille van haar prachtige eieren, komen we al snel te weten.
Wanneer ze alleen is, neemt het boek donkere kleuren aan. Lady Nana is namelijk erg eenzaam. Hoewel ze alle personeel heeft dat een kip zich wensen kan, heeft ze niemand om echt van te houden. 'Nana' staat er in een rood hart op haar lichaam getatoeëerd. Ze heeft alleen zichzelf. En net in die eenzame tijd, legt ze ook nog eens een "dood-ge-woon" ei. Ze wil het niet! Haar personeel moedigt haar aan om het ei toch te houden, maar daar wordt Lady Nana nog bozer van. Ze smijt al haar spullen uit het raam, met het ei erbovenop.
Droevig gaat ze weg. Eenentwintig dagen lang zit ze op de hoogste berg. Ze huilt een hele zee bij elkaar en rolt er zelf uitgeput in. Gelukkig is Varken er om haar te redden; een kip kan immers niet zwemmen. Hij neemt haar mee naar zijn hok dat zo knus is. Gezellig gemaakt met haar weggegooide spulletjes. Ze gaat op een bankje zitten vol knuffels en een ei dat ze plots voelt barsten. "Mama" roept het kuikentje en vertederd klemt ze het tegen haar borst ...
Dit prentenboek is prachtig geïllustreerd. De kleuren geven de sfeer heel goed weer en de tekeningen zijn leuk. Sommige bestaan uit vele kleuren, andere uit enkele zwart-witlijnen. Dit zorgt voor een aangename bladspiegel.