Tijd voor een potje! Wanneer het jongetje in dit boek eindelijk zijn pamper mag inwisselen voor een slipje, is hij ontzettend blij. Tot het eerste ongelukje. Mama is boos. Tot het tweede ongelukje. Oma jammert. Tot het derde ongelukje. De juf roept. Al snel slaat de trots van onze jonge hoofdrolspeler om in verdriet en angst. Hij durft niet op het toilet te gaan zitten want dat is diep en hoog, en mama zegt dat wat je doorspoelt in de zee belandt. Nooit meer pipi doen lijkt de meest voor de hand liggende oplossing. Maar dan geeft opa hem een mooi cadeau: een potje!

De illustraties in dit hardkartonnen boekje zijn ietwat eigenzinnig en strak. Of die ook bij kinderen in de smaak vallen, laat ik in het midden. Het verhaal is erg licht en de boodschap - een woordgrapje! - is duidelijk. Dit boek is bedoeld voor alle kinderen die verdrietig zijn wanneer ze in hun broek geplast hebben, omdat grote mensen dan soms boos worden. Maar dat het verhaal naadloos aansluit bij potjestraining, zoals vermeld op de stickertjes die je erbij krijgt, stel ik toch in vraag. De volwassen figuren worden immers voorgesteld als ware boemannen en zijn wel erg streng afgebeeld. Het boek sluit af met een ‘het komt wel goed’ moment, maar voor de rest is er weinig vrolijks aan.