Familie muis bestaat uit mama en papa, oma en opa en tien kleine muisjes. De muizen gaan verhuizen naar de andere kant van het bos. Iedereen helpt mee om de tocht succesvol te laten verlopen. Onderweg moeten ze een rivier oversteken en zich schuil houden voor een wezel. Als ze aangekomen zijn, heeft ieder zijn taak. Er wordt een waterleiding gemaakt, de kamers en de bedden worden getimmerd en de voedselvoorraad wordt aangelegd.

Dit boek is een Japanse klassieker en werd reeds uitgegeven in 1983. Het is een boek waarin ‘elkaar helpen’ en ‘familie’ sterk worden benadrukt. Op elke bladzijde zijn de muizen samen bezig om dingen in orde te maken. Niemand hoeft iets alleen te doen. De achterflap vermeldt dat je het karakter van elk van de muisjes gaat leren kennen, maar daarin is de auteur niet geslaagd. Het lijkt mij dan ook onmogelijk om veertien karakters te omschrijven in zo’n kort verhaal. Het is wel leuk om te zien dat Jefke steeds op zijn poep valt en dat Silke altijd ergens op en in wil klauteren, maar de echte karakters van de muisjes kom je niet te weten. Bijna elke dubbele pagina telt een vraag over welke muis wat doet, maar voor het juiste antwoord moet je vaak naar de eerste bladzijde, waarop de familie wordt voorgesteld, terugkeren. Je kan immers niet alle namen meteen onthouden. De tekeningen zijn sfeervol en vertederend, maar kunnen niet echt verrassen.