Rambamboelie is het lieve, kleine hondje van mevrouwtje. Elke dag gaat ze met hem op stap door het park. De mensen in het park zijn gek op hem. Altijd opnieuw vragen ze hem ‘Blaf, Rambamboelie, blaf.’ En dat doet hij dan tot groot plezier van iedereen. Maar op een dag gebeurt er iets ontzettend vreemds ...

Rambamboelie is een grappig verhaaltje over een hond die plots niet meer weet hoe hij moet blaffen als een hond. Er zit heel wat herhaling in de tekst en dat is net waar kleuters gek op zijn. Dat zorgt voor herkenning en voorspelbaarheid. Deze uitgave is ook een herhaling want het boek is reeds verschenen in 2002. Dat het verhaal na vijftien jaar nog steeds leuk is en kinderen aanspreekt, geeft aan dat eenvoud tijdloos is.

Binnenin worden kleinere prenten die op één bladzijde passen afgewisseld met illustraties die de dubbele bladzijde volledig benutten. De tekeningen spreken met beelden op zo’n manier dat kleuters moeiteloos het verhaal kunnen volgen en zelfs voorspellen. De afwisseling tussen de illustraties zorgt voor een zekere dynamiek in het verhaal. Het kleurenpalet is zacht en warm. De hond zelf wordt naar mijn gevoel met een grote aaibaarheidsfactor weergegeven. Of je merkt dat de tekeningen al vijftien jaar oud zijn? Misschien dat de Teletubbie in het publiek een tijdsindicatie is.