Dit boek richt zich op meisjes die ambitie hebben om wetenschapper te worden. Door voorbeelden aan te halen van vrouwelijke wetenschappers in de geschiedenis, wil het boek een inspiratiebron zijn. Er wordt telkens een dubbele bladzijde aan een wetenschapster besteed. Voor deze dubbele bladzijde wordt er gekozen om te werken met zwart en een andere kleur in verschillende tinten. Deze zijn op z’n zachtst uitgedrukt 'nogal zweverig' en zullen bij onze wetenschappelijke jongeren dus zeker niet in de smaak vallen. Bovendien lezen we over vijftig wetenschapsters dezelfde dingen: hun naam, wat ze deden, wanneer en hoe ze leefden, waarom deze vrouw zo bijzonder is, welk werk ze publiceerden en welke invloed dat nu nog heeft. Spannend is het allemaal niet en het wordt na tien besproken wetenschapsters wel erg monotoon. De afwisseling, die bijvoorbeeld het overzicht van labomateriaal en de statistieken over STEM-richtingen brengen, kan dit gevoel niet keren. Bovendien moeten zelfs jonge lezers moeite doen om het kleine lettertype vlot te kunnen lezen. Ook alle woorden zullen niet duidelijk zijn voor hen. De beperkte verklarende woordenlijst achteraan is zeker niet voldoende.