‘Ik mis me’ wordt vergezeld door de kortfilm ‘Nous Trois’. We maken kennis met drie meisjes die we volgen op drie momenten in hun leven. De groei van kind naar adolescent wordt vertellend en beeldend overgebracht. Wie ben ik? Waarom ben ik hier? Wat als ik hier niet was? Wat als ik iemand anders was? Deze vragen klinken doorheen de foto’s en paragrafen. Ieder mens beïnvloedt zijn omgeving en alles bestaat doordat een individu bestaat. Waar in het boek het bestaan van de mens centraal staat, focust de kortfilm op de ontwikkeling van de mens. Wie graag speelt met filosofie is hier aan het goede adres!

Zowel het boek als de film doen ons op een andere manier onze zintuigen en kennis gebruiken. Geen afgelijnd verhaal, maar een overrompeling van losse beeldfragmenten, paragrafen, foto’s en zinnen. Geen boek dat zich zomaar laat lezen, maar een boek dat om inleving en verbeelding vraagt. Het boek geeft niet zomaar een antwoord op levensvragen, maar dringt binnen in je eigen wereld. De vraag of je jezelf mist moet je dan ook voor ogen houden om het boek volledig recht te doen. Het lijkt absurd om jezelf te missen, want je bent daar, maar Wally De Doncker slaagt erin om ons melancholisch te doen worden naar wat we misschien ooit waren of nooit zullen zijn. De combinatie in ‘Ik mis me’ van foto’s en geschreven hersenspinsels vormen een bijzonder geheel. De kortfilm ‘Nous Trois’ sluit aan bij het boek en via dans en muziek zien we dezelfde drie kinderen opgroeien. Dat beide media samen gebruikt worden is een pluspunt en prikkelt de lezer en kijker op verschillende vlakken.

‘Ik mis me’ en ‘Nous trois’ kunnen overweldigend en abstract overkomen en vragen een andere manier van lezen. Een eerste lezing brengt weinig samenhang doorheen het boek en de kortfilm. Het vraagt dan ook om herlezen en herbekeken te worden. Het is pas bij de derde keer dat het gevoel van jezelf ontdekken en daardoor anderen vormgeven duidelijk wordt. Zowel het boek als de film slagen erin om kijkers en lezers filosofisch te laten nadenken. Het blijft evenwel gissen of dit ook bij kinderen dit effect teweeg brengt. Het boek verruimt ons denken en stelt ons de essentiële vraag: “Kunnen we onszelf missen?” Na het lezen van het boek kan dit zeker. Een fijne existentiële reis, waar het boek evenveel van de lezer verwacht als de lezer van het boek.