Suzy Swanson, een beetje een buitenbeentje, is net gestart in het tweede jaar van de middelbare school. Jarenlang waren Suzy en Franny beste vriendinnen. In hun eerste jaar in de middelbare school wordt hun vriendschap op de proef gesteld. Suzy wil Franny een ultiem bewijs van hun vriendschap geven, maar dat loopt niet zoals ze dat verwacht had. En dan gaat Franny onverwacht dood … Suzy worstelt met haar gevoelens. Ze stopt met praten, want woorden kunnen ervoor zorgen dat je voor altijd een vriendin kwijtraakt … Suzy gaat op zoek naar een verklaring voor Franny’s dood en vindt die bij een dodelijke kwallenbeet. Om haar gelijk te bewijzen, wil ze langsgaan bij een kwallendeskundige. Die woont aan de andere kant van de wereld.

Wat een prachtig boek is dit. Ik lees een verhaal vol echte gevoelens met op de voorgrond het onmetelijke verdriet van Suzy. Toch wordt het nooit sentimenteel. Suzy wordt intens graag gezien door haar ouders, haar broer en ook door haar juf. Iedereen probeert Suzy op zijn manier te helpen bij haar worsteling met haar verdriet. Het grootste werk moet ze echter zelf doen. Voorzichtig zoekt en vindt ze terug verbinding met anderen en kan ze ook terug woorden gaan gebruiken. Het hele boek is geschreven in Suzy’s woorden, vanuit haar gedachten. En die gedachten zijn vaak van een poëtische schoonheid. Zoals deze: ‘Ik leerde dat je onzichtbaar kunt worden door gewoon niets te zeggen … Gezien worden bleek meer te maken te hebben met je oren dan met je ogen.’ Ook de vormgeving van het boek is van een opmerkelijke schoonheid en past helemaal bij de sfeer van het boek. De kaft in donkere tinten blauw (het verdriet?) met de titel in gele, blinkende letters (de hoop?) nodigt zeker uit. De kwallen op de snede maken het helemaal af.

In het dankwoord bekent de auteur dat dit boek het resultaat is van een mislukking. Ali Benjamin schreef een wetenschappelijk artikel over kwallen, maar vond geen tijdschrift bereid om haar artikel te publiceren. De weetjes uit het artikel verwerkte ze nu in dit boek. Zo bereikte ze toch haar doel: met andere mensen delen wat ze weet over kwallen, wat kwallen ons leren over onszelf en over de aarde. En zo kan een mislukking aan de basis liggen van succes.

‘Suzy en de kwallen’ een Young Adult roman noemen doet dit boek te kort. Het is een Young Adult roman, maar het is ook veel meer dan dat. Dit boek zal ook bij veel volwassenen zeer in de smaak vallen en hoort voor mij thuis in het rijtje van boeken als ‘De eenzaamheid van de priemgetallen’ en ‘Een weeffout in onze sterren’. Deze boeken werden ook verfilmd. De filmrechten voor ‘Suzy en de kwallen’ werden ondertussen ook verkocht. Maar wacht niet tot de film uitkomt, dit is een boek dat je gelezen moet hebben …