Geen horrorverhaal, maar een uitklapboekje dat de voedselketen verduidelijkt. Op de eerste twee bladzijden van deze ‘dwarsligger’ wordt er uitgelegd wat een voedselketen eigenlijk is.  Specifieke termen zoals carnivoor en herbivoor worden niet uit de weg gegaan. Ook al kan je de uitleg uit de context afleiden, toch lijkt het me handig dat de voorlezer nog wat duiding geeft bij termen als deze.

Na de uitleg volgen er tien voedselketens, elk in een andere leefomgeving. De benaming hiervan had er van mij zeker bij mogen staan. Er wordt steeds gewerkt met een dubbele bladzijde.  Bovenaan vind je de leefomgeving, onderaan zie je op het eerste gezicht een dier dat een ander dier of een plant wilt opeten. Bij de illustratie staat welk dier wat gaat opeten. (bv. ‘ik ga je opeten’ zei de muis tegen de kever.  Maar toen...). Na die ‘maar toen’ is het de bedoeling dat de pagina naar links en naar rechts opengeklapt wordt, zodat er nog twee andere hongerige dieren verschijnen. Leuk detail: de oorspronkelijke dieren bevatten in de illustratie al een stukje van het dier dat verder in de voedselketen staat. Oorspronkelijk vond ik het jammer dat de naam van deze nieuwe dieren niet vermeld werd. Agnese Baruzzi loste dit op door achteraan in het boek een dubbele bladzijde met de dieren en hun namen te voorzien. De vier elementen van de voedselketen kan je als extraatje ook nog zoeken op de prent bovenaan (de leefomgeving). Vind je ze niet?  Geen paniek, achteraan in het boek vind je de oplossing. 

De illustraties zijn eenvoudig, maar duidelijk. De kleuren niet altijd waarheidsgetrouw, maar dat is niet storend. De bladzijden zijn van dun gelamineerd karton, waardoor het boek tegen een stootje kan en zeker geschikt is voor de doelgroep. Op een speelse manier wordt er uitgelegd wat een voedselketen is. Leuk voor thuis, maar zeker ook in de klas.