De zomer dat we Parijs bestormden
Mireille, Astrid en Hakima, drie middelbare schoolmeisjes worden 'verkozen' tot lelijkste meisjes van de school: het bronzen, zilveren en gouden varken. In een poging elkaar op te vrolijken, zoeken ze elkaar op en blijken ze het goed met elkaar te kunnen vinden. Uiteindelijk vatten ze het idee op om – elk met hun eigen redenen – met de fiets naar Parijs te gaan. Om de reis te bekostigen beslissen ze om, ironisch genoeg, worsten te verkopen. Ze geven zichzelf op hun tocht de geuzennaam 'de 3 varkens', en worden begeleid door Hakima's broer. Met z'n vieren doorkruisen ze het land om op 14 juli toe te komen. En hun doel naderend komt daar heel wat media-aandacht bij kijken. Zij hebben echter maar één doel: partycrashen op het feest van de President.
Dit boek met een licht absurd uitgangspunt vertelt het verhaal van een roadtrip van drie meisjes in hun puberteit. Toch is dat niet de focus: je wordt als lezer uitgenodigd om een kijkje te nemen in het hoofd van Mireille die van de ene situatie in de andere terechtkomt door haar grote mond en opstandige karakter: je voelt voortdurend dat ze zoekende is, maar op zich bedoelt ze het nooit slecht. Het komt er gewoon niet altijd op een even handige manier uit.
Het verhaal bouwt goed op, zodat je snel mee bent in de gekheid die hen allemaal overkomt. Het wordt nooit vervelend, kent een goed tempo en verloop, en ook een heerlijke ontknoping. Als je dacht dat de reis van de meisjes al feel good was, dan smul je zeker van het einde!