Een informatief boek over de middeleeuwen voor kleuters leek me erg leuk. Als mama van twee weetgierige dochters keek ik ernaar uit om dit voor te lezen.

Helaas viel dit niet zo goed mee als we hadden verwacht. Ten eerste was de tekst in een soort van rijmvorm dat botste langs alle kanten. Dan waren er ook nog de moeilijke woorden. Zo sjouwen de metselaars “stuc” en slaan de timmerlui “spijkers met koppen”. Als maaltijd werd er voor “reerug” gekozen.

Ook inhoudelijk viel het boek wat tegen. Elke bladzijde bevat namelijk het zelfde stramien: beroep x doet y in het kasteel van de koning. Volgens mijn meisjes zou dit ook het kasteel van de koningin moeten zijn. In het boek lezen we wel dat er ook een koningin in het kasteel woont. Zij staat aan de zijde van de “baas van het land”. Op het einde van dit boek wordt ook letterlijk gezegd dat er bijna enkel mannen op het kasteel wonen. In kleine lettertjes vinden we dat er enkel vrouwen zijn als bediende, kindermeisje, poetsvrouw of wasvrouw. Dat hoort zo natuurlijk in de tijdsgeest van de middeleeuwen, maar is anno 2021 niet meer te verantwoorden. De schrijfster van dit boek is zelf een vrouw dus zal waarschijnlijk vol overtuiging zeggen dat deze beroepen evenzeer tellen. Doordat ze enkel in het laatste hoekje van het laatste blad aan bod komen, komt dit spijtig genoeg anders over voor onze kleuters die nog volop aan het leren zijn wat maatschappelijk verwacht wordt.

De tekeningen zijn heel tweedimensionaal en spreken ook niet tot de verbeelding van jonge kinderen. Dit boek is een gemiste kans, want er zat meer potentieel in dit idee.