Pauline Oud, bekend van o.a. de boekenreeks Fien en Milo, heeft zich aan een vijfdelige reeks gewaagd waar eigen lichaam, voortplanting, weerbaarheid, zelfvertrouwen en emoties centraal staan. Het doel is te komen tot een basis voor een gezonde seksuele ontwikkeling en dit voor kinderen vanaf drie jaar. In dit vijfde deel ligt het accent op emoties. 

Eerst worden de verschillende emoties overlopen en wordt stilgestaan bij wat nu eigeniijk voelen is. Verder wordt er telkens één emotie op twee bladzijden volgens een vast stramien bekeken. Elke emotie start met een verhaaltje links op de pagina en op de rechterpagina worden dan heel concrete vragen gesteld zoals: 'Wat voel je?', 'Wat zie je?' of 'Wat helpt?', en dan vaak nog een extra vraagje afhankelijk van welke emotie er wordt besproken. Het is trouwens heel duidelijk welke emotie aan bod komt omdat het vermeld staat in zowel de linker- als de rechterbovenhoek. In de rechteronderhoek staat altijd een afsluitende vraag die polst naar persoonlijke beleving van die emotie. De laatste zes bladzijden zijn doe-opdrachten; je moet o.a. de juiste helper bij een welbepaalde situatie zetten of een zoekplaat naar de kindjes met een bepaalde emotie, om vervolgens af te sluiten met de vraag 'Hoe voel je je?'. 

Emotie is niet het gemakkelijkste thema om over te praten of uit te leggen, toch is dit boek een goede poging. Naast het beschrijven van de emotie, gebruikt men ook veel andere woorden die dezelfde emotie weergeven maar met een andere gelaagdheid. De illustraties zijn niet verrassend of origineel, je mist soms wat levendigheid in de tekeningen, en de emoties zouden gedetailleerder op de gezichten mogen afgelezen worden. Nu zijn de verschillen soms te klein om heel duidelijk te zijn. Zowel wat tekst, als wat opmaak van het boek betreft, is het duidelijk dat het met de kleuterklas in het achterhoofd geschreven is. De manier van aanbrengen en hoe de vragen worden gesteld, nodigen uit om over emoties te praten. Dat is geen slecht idee, te meer omdat er naast blij, boos en verdrietig ook emoties zoals 'je thuis voelen', 'zich schuldig voelen', jaloersheid, 'je geliefd voelen' of meevoelen aan bod komen. Door de variatie in benoeming van de emoties leren kinderen zich ook beter uitdrukken, en niet onbelangrijk is dat er ook aandacht wordt besteed aan hoe je met emoties van anderen kunt omgaan.