Kiki de poes wil graag een nieuwe knuffel dus gaat ze sparen en klusjes doen. Geen probleem voor Kiki, maar is iets nieuws daarom ook beter?

Sparen als je iets wil hebben en waarderen wat je hebt, dat is de boodschap van dit verhaal. Die les wordt spelenderwijs maar wel heel expliciet bijgebracht. Op zich is daar niets mis mee, dat gebeurt wel meer in kleuterboeken. Alleen kunnen de digitale illustraties niet echt overtuigen. De gelaatsuitdrukking en oogopslag zijn in zo goed als elke illustratie gelijkaardig (zelfs bij de dieren op de posters). Het is een eerder vlakke expressie die ons ook bij andere boeken van Loman opvalt (inclusief de wel zeer grote strik voor meisjes). De poezen zijn ook weinig beweeglijk, zo houden ze voorwerpen als de hark of gieter op een vreemde manier vast. 

Het is een eigen stijl natuurlijk en die is toegankelijk en eenvoudig te noemen. Alleen zijn er in het huidige prentenboekenlandschap zo veel boeken die op vlak van tekst, opmaak en beeld veel meer verrassen, prikkelen, schuren of uitdagen.