Landkaarten voor pinguïns

en andere reizende dieren

Wanneer mensen reizen, gebruiken ze vaak een GPS, ook al is het maar een paar kilometers ver. Dieren moeten soms duizenden kilometers ver reizen en doen dit zonder kaart of gps. Elk dier heeft zijn eigen route, zijn eigen hulpmiddelen en zijn eigen manier van reizen. Van pinguïns die enkele weken onderweg zijn naar hun broedplaats om hun eieren te leggen tot monarchvlinders waarvan de totale reis over een paar generaties gaat. Van Bengaalse tijgers die hun territorium moeten verdedigen en op pad moeten om te jagen tot bultruggen die elk jaar van de koude wateren van Alaska naar de warme zeeën van Hawai zwemmen.

Doorheen het hele boek wordt het meer dan duidelijk dat het een vertaling is uit het Engels, een letterlijke vertaling, want er is niet nagedacht over het omzetten van inches naar kilometers. Zo kijk je naar een schaal van 1,6 km en wordt er dan echt geacht dat kinderen met zo'n schaal enig idee kunnen vormen hoe ver die bijen dan werkelijk vliegen? De laatste pagina's bevatten de verklarende woordenlijst en het register, maar ook daar heb ik mijn bedenkingen: is het echt nodig om woorden te herhalen die al in het boek zelf staan uitgelegd? En dat met exact dezelfde bewoording? Moet men werkelijk aan kinderen van zeven jaar gaan uitleggen wat het elektromagnetisch veld van de aarde is –en hoeveel zevenjarigen zouden dat begrijpen? 

De illustraties zijn wat kinderlijk in tegenstelling tot het onderwerp en de tekst. Ze zijn niet aantrekkelijk en voor een informatief boek helemaal niet nauwkeurig getekend. Daarenboven schieten ze hun doel voorbij en ondersteunen ze de tekst maar in zeer geringe mate. Zo krijg je te lezen dat maki's ontzettend graag tamarinde eten, maar wanneer je niet weet wat dat is, helpt de tekening je ook niet. Daarenboven zijn alle pagina's druk en volgeduwd met tekst en tekening. Tenslotte zijn ze er niet in geslaagd om de onmetelijk grote afstanden die dieren moeten afleggen weer te geven (de afgebeelde dieren zijn reuzen in vergelijking met het afgebeelde land) en dat is een gemiste kans om de verdiende bewondering en verwondering over deze dieren over te brengen naar een jong publiek.