Een koppel kijkt reikhalzend uit naar de geboorte van hun kind. Ze kopen babyspullen en dromen over de toekomst. Maar dan gaat het mis. De kleertjes blijven in de la en de knuffel zit alleen in het raam. Het koppel worstelt zich een weg door hun rouw om het ongeboren kind. 

Dit is een prentenboek voor volwassenen. Voor iedereen die van ver of nabij geconfronteerd wordt met dit ondraaglijke verdriet. Psycholoog en antropoloog Marjolein Visser sprak voor dit boek met ervaringsdeskundigen en hulpverleners en verwerkte dit in een uiterst begripvolle, ondersteunende en troostende tekst. In sobere woorden doorloopt ze de rollercoaster van emoties. 

De uitzinnige vreugde om de zwangerschap: “Je was nog maar zo klein als een kiezelsteen, maar wij waren al zo blij als de zon en de maan samen.” 

De harde klap van het verlies: “Maar op een dag gingen de zon en de maan uit. Alles was plots zwart-wit-grijs.” 

Het verdriet dat op alle momenten kan opduiken, maar zeker wanneer iemand medeleven toont: “En ook midden op de dag denken we aan jou. Zomaar ineens: als we fietsen of wachten of ijs eten. En al helemaal als plotseling iemand –een heel lief iemand– ons vasthoudt.”

Ook de bijzonder sfeervolle illustraties van Janneke Ipenburg sleuren je mee door de reis van verlies. Een koppel reist in een roeibootje door een kleurrijke, lieflijke wereld, wanneer plots de aarde lijkt open te splijten en alles en iedereen in een ravijn stort. Vanaf daar ploetert het koppel door een dor landschap, dat langzamerhand aan kleur wint. Een heel zacht, voorzichtig en waardevol boek over een onderwerp dat in prentenboeken nog maar heel zelden aan bod is gekomen.