Dit kartonboekje zou de kleine onderzoeker in uw kind naar boven moeten halen. Het boekje is bovenaan voorzien van een vergrootglas waarmee uw peuter naar hartelust zijn omgeving kan exploreren. Simpele opdrachtjes vullen steeds een half blad, aangevuld met een kleurrijke prent om te illustreren wat ermee wordt bedoeld. Niet voor niets begon ik op de eerste regel met ‘zou’. Kartonboekjes, waarbij tekst één vierde van het boekje beslaat, waarin zinnetjes voorkomen als ‘Let eens op de verschillende structuren van de stoffen’, maken die de verwachtingen wel waar die kartonboekjes horen waar te maken? Is kijken met een vergrootglas ter grootte van een eurostuk wel iets voor tweejarigen? Een kartonboekje hoort simpel, handig en leuk te zijn. Dit boekje verdenk ik ervan zijn doelgroep ver voorbij te lopen…