Freaky groene ogen
Franky (Francesca) heeft een beroemde vader: Reid Peirson is een erg populaire sportverslaggever die het ene contract na het andere binnensleept. Haar moeder Krista was vroeger omroepster, maar heeft haar eigen carriere laten schieten om als mevrouw Peirson ten volle achter haar man te kunnen staan. Het gezin Peirson woont in een gigantisch huis dat eruit ziet als een ‘hightech fabriek’ (p. 49), gebouwd en ingericht door vermaarde architecten. De veertienjarige Franky voelt echter dat onder de ogenschijnlijke gladde en vredige oppervlakte van hun luxebestaan heel wat spanningen schuil gaan. Haar moeder gaat hoe langer hoe meer haar eigen weg, ze heeft cursussen pottenbakken en zijdeschilderen gevolgd en trekt zich steeds meer terug in haar creatieve bezigheden. Vooral wanneer Krista regelmatig naar een oude blokhut trekt op een uurtje rijden van hun huis, begint alles goed fout te lopen. Reid Peirson kan er namelijk niet tegen dat hij niet in het middelpunt van de belangstelling staat. Franky’s zusje, de tienjarige Samantha, beseft ook dat er wat veranderd is en is bang dat haar ouders gaan scheiden. Todd, Franky’s grote stiefbroer - Todds moeder en Reids eerste vrouw stierf lang geleden in een zeilongeluk - kiest resoluut voor de kant van zijn vader. Franky twijfelt ook aan het vreemde gedrag van haar moeder, haar vader is nu eenmaal een erg joviale man die iedereen naar zijn hand kan zetten. Maar Franky is niet alleen maar Franky of Francesca, de naam die haar moeder verkiest. Diep in haar schuilt ook Freaky Groene Ogen, een meid die van zich afbijt, die niet zomaar alles gelooft en die zelf op onderzoek gaat als dat nodig is. Samen met Francesca, die het hele verhaal vanuit haar eigen standpunt vertelt, ontdekt de lezer hoe de relatie tussen haar moeder en vader werkelijk in elkaar zit. De auteur laat op een subtiele manier aanvoelen hoe moeilijk het is voor kinderen om partij te kiezen voor een van hun ouders en vooral ook om een juiste inschatting te maken van wat er zich onder hun ogen afspeelt. Franky beseft al heel gauw waarom haar moeder sjaals en blouses met lange mouwen begint te dragen, maar er met haar over praten kan ze niet, ook al heeft Franky zelf al herhaaldelijk aan den lijve ondervonden dat haar vader behoorlijk agressief en gewelddadig uit de hoek kan komen als de dingen niet lopen zoals hij dat wenst. Het meisje ervaart dat het erg moeilijk is om te ontsnappen aan de verstikkende atmosfeer die het gezin steeds meer insluit. ‘Freaky Groene Ogen’ is een meeslepend en ontroerend verhaal over scheefgelopen familieverhoudingen. Enkel de titel, een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke, klinkt naar mijn mening niet bijzonder aantrekkelijk door de combinatie van Engels en Nederlands.