De erfenis van haar grootvader leidt Sally O’Sullivan samen met haar moeder naar Ierland. Terwijl Sally het gevoel heeft dat ze voor de eerste keer in haar leven ergens thuis komt, is haar moeder enkel geïnteresseerd in de mogelijke opbrengst. De ontgoocheling is dan ook groot wanneer de erfenis geen enkele waarde heeft. De visserhuisjes met landbouwgrond bevinden zich op een eiland dat reeds meer dan vijftig jaar verlaten is. Sally is uitermate nieuwsgierig naar het eiland en wanneer de gelegenheid zich voordoet, trekt ze er stiekem met een Ierse jongen naartoe. Samen met haar kom je als lezer geleidelijk te weten waarom het eiland onbewoond is. Het spannende avontuur wordt voor hen minder leuk wanneer ze de nacht op het eiland moeten doorbrengen. De mysterieuze gebeurtenissen stapelen zich op en rijgen zich aaneen met flarden van gesprekken die het meisje opgevangen heeft en met de verhalen over hun voorouders die haar vriendje vertelt. De spanning wordt geleidelijk opgebouwd naar een hoogtepunt maar wordt niet beklemmend door de afwisseling met meer luchtige fragmenten. Zowel de natuur, de sfeer als de gebeurtenissen worden heel mooi beschreven. Doordat de beelden zo sterk zijn, kan je je zeer goed inleven in het verhaal. Er wordt ook meermaals kort verwezen naar oude culturen en historische feiten, dit maakt het vlot geschreven verhaal nog boeiender. Een beperkt aantal zwart-witillustraties ondersteunt de sfeer van het boek.