De opa van Ties gaat trouwen met de oma van de tweeling Bo en Co. Ties rent naar het huis van Tos, zijn beste vriend. Samen gaan ze kleren kopen voor de bruiloft. Ties en Tos zijn bruidsjonkers en mogen naast de tweeling lopen. De vrienden zijn superzenuwachtig want Bo en Co zijn de mooiste meisjes die er bestaan. Maar wie is Co en wie is Bo? Ze proberen hen uit elkaar te houden maar slagen daar niet in. In het stadhuis geven de jongens de ringen aan de meisjes i.p.v. aan opa en zijn bruid. In de kerk valt een van de meisjes haar tand uit en gaan de jongens mee op zoek naar water om haar mond te spoelen. De brandweerslang is iets te krachtig en druipend van het water volgen ze verder de plechtigheid. Op het feest stoppen de jongens zich vol lekkers als daar plots Bo & Co in een nieuwe outfit staan, met allebei een tand uit. Nog steeds slagen Ties en Tos er niet in de twee van elkaar te onderscheiden. Na het feest mogen de jongens bij de tweeling blijven slapen. Maar wie ligt nu met wie in bed? Dit verhaal draait om de typische verwarring die buitenstaanders ondervinden bij identieke tweelingen, die bovendien identieke kapsels en kleren dragen. Het spelletje ‘wie is wie’ wordt tot op het einde doorgevoerd en het mysterie wordt nergens ontsluierd. Ook de tweeling heeft het moeilijk de vrienden uit elkaar te houden, al zien die er op de tekening echt wel anders uit. Het boek bestaat uit verschillende korte hoofdstukken waarin het viertal telkens nieuwe fratsen uithaalt: het gedoe met de ringen in het stadhuis, Ties die vastzit in een toren op het stadhuis, de brandweerslang in de kerk en het doen verdwijnen van hele wc-rollen in de wc-pot in de feestzaal. Nergens worden de kleuters berispt voor hun gedrag, alles wordt met de mantel der liefde toegedekt en weggelachen. De volwassenen in dit verhaal zijn zijfiguren die slechts af en toe iets mogen zeggen, lachen of zuchten. De kinderen voelen zich werkelijk de sterren van die dag en hebben ook het gevoel dat zij trouwen (al weten ze dus niet wie nu eigenlijk hun bruid is). Kleuters die het gegeven huwelijk nog kennen, zijn er door gefascineerd. Ze hebben een zeer romantisch beeld van het huwelijk dat in hun ogen draait om mooie kleren dragen, handjes vasthouden en kusjes geven. Het verhaal werd in de zeer herkenbare stijl van Jan Jutte geïllustreerd. Dit boek bevat meer tekst dan tekeningen, wat het maakt tot een echt voorleesverhaal en geen prentenboek. Er zit wel een kleine inconsequentie in de tekening: in de tekst staat dat Ties en Tos net dezelfde slaapjurken aantrekken als Bo & Co maar op de tekening zien die er toch wel anders uit. De laatste prent is wel schitterend: twee paar ogen vol vertwijfeling omdat de jongens nog steeds niet weten wie nu met wie in het bed ligt… Het boek werd uitgegeven in de reeks ‘Avontuur voor peuter en kleuter’ voor slechts 4,95 euro.