Wat zeg je tegen een kind als je voor altijd afscheid moet nemen van iemand van wie je houdt? Wat zijn de woorden om te vertellen dat een moeder, vader, … op sterven ligt? Dit thema probeert het boek ‘Een bed bij het raam’ bespreekbaar te maken. En het mag gezegd dat het niet bij proberen blijft, het boek slaagt er ook in. De tekst is herkenbaar voor kinderen in deze situatie, net zoals de gevoelens die de situatie oproept. Niet enkel het verdriet wordt op de voorgrond geplaatst, maar ook de boosheid die er kan zijn tegenover degene die te sterven komt. Met veel dialogen schetst de schrijfster het verhaal van Stan, een jongen wiens moeder op sterven ligt. De dialoogvorm zorgt ervoor dat je een inkijkje krijgt in de gevoelswereld van verschillende personages. De tekst is sober, zonder veel dramatiek en leest erg vlot. De emotie wordt vooral in het verhaal gelegd door de illustraties, die naadloos aansluiten bij het verhaal en die de stemming moeiteloos inkleuren. Een sombere stemming, maar steeds met een vleugje warmte. Het bittere einde wordt de lezer bespaard, waardoor vooral de positieve ondertoon blijft hangen na het lezen van dit boekje. Een geslaagd project.