Mama vertelt al spelend haar zoon een zeer gek verhaal. Het jongetje wordt zelfs een beetje bang van zo'n gekke mama en hij wil zeker geen nachtzoen van zo iemand. Maar uiteindelijk speelde mama maar een spelletje om te bewijzen dat zij de knuffel Woody teruggevonden had. Zeer druk, bizar verhaal over een mama en haar zoontje. De lay-out is zeer verzorgd. De tekeningen zijn wervelend en in zeer felle kleuren. De zinnen staan soms in het groot, soms in het klein, soms vult de tekst de tekening aan. De illustraties ondersteunen op een sterke manier het verhaal. Meer nog, zonder tekeningen bestaat het verhaal niet. De inhoud van het verhaal is eerder absurd, soms eng voor kleuters, Mama kruipt in de huid van de verloren knuffel Woody en neemt al zijn eigenschappen over: lange oren, twee tenen aan elke voet, een knopje op de buik, ... Die fantasie-mama wordt ook zo afgebeeld. Hierdoor wordt het een creatief en knettergek boekje, om samen te bekijken en uit voor te lezen.