Marloes is twaalf wanneer haar ouders haar vertellen dat ze naar Nieuw-Zeeland willen emigreren. Ze is woest. Wat denken die wel, ze moet al haar vrienden, haar poes en oma achterlaten. Wanneer haar eerste boosheid is weggezakt, beseft ze dat er haar een groot avontuur te wachten staat. Het afscheid van Nederland valt mee en in Nieuw-Zeeland is het tenminste altijd mooi weer. De school en de klasgenoten blijken geen obstakels te zijn en ze maakt kennis met Sarah die een evengrote paardenliefhebster is als zij. Marloes blijft contact houden met haar vrienden in Nederland en mailt over haar nieuwe thuis. Ze vertelt hen over de witte stranden, de blauwe zee met walvissen en dolfijnen en de avonturen die er te beleven zijn. Dit verhaal over een nieuwe start in een ver land komt realistisch en geloofwaardig over. De taalproblemen, de andere gewoontes, nieuwe vrienden maken die bij je passen, ... het wordt allemaal vlot en direct beschreven. De auteur, Wendela Walta, is zelf naar Nieuw-Zeeland geëmigreerd met haar man, drie dochters en een hond. Ze kan zich goed inleven in de manier waarop kinderen en jongeren zo'n ingrijpende gebeurtenis beleven. Als toemaatje beschrijft ze in dit verhaal het stranden van een groep walvissen, wat in werkelijkheid meerdere keren voorvalt.