Wanneer de Keizer van China aan iets denkt of van iets droomt moet het er zo vlug mogelijk zijn. Iedereen in zijn keizerrijk rept zich om het onmogelijke te doen. Zo slaagt er iemand in om een adembenemende tuin te ontwerpen voor de Keizer. Niets is er mooier vindt de Keizer. Velen van zijn onderdanen zorgen ervoor dat hij gelukkig is, dan zijn zij ook gelukkig. In het 'gastenboek' van de Keizerlijke Tuin echter beweert er iemand dat het gezang van de nachtegaal nog mooier is dan de Tuin. De Keizer stuurt iedereen erop uit om een nachtegaal te zoeken. Een klein meisje vindt een nachtegaal en brengt hem naar het paleis. De nachtegaal zingt verrukkelijk en iedereen staat verstomd dat zo'n klein grijs vogeltje zoveel vreugde in het leven van de Keizer kan brengen. De Keizer wil de nachtegaal met niemand delen en schermt het arme dier af, maar zet er een gouden exemplaar bij belegd met edelstenen om de vogel gezelschap te houden. Hij liet er een mechaniekje in plaatsen zodat ze samen konden zingen, maar hier loopt het fout. Het wordt een kakafonie van jewelste en de echte nachtegaal raakt van steeds hetzelfde te zingen uitgeput en ... verdwijnt! Een luxe sprookjesboek naar het verhaal van H.C. Andersen. Peter Verhelst maakte er een eigen wonderschone versie van, met eigen accenten. Het kleine, lenige meisje dat een speciale band heeft met de nachtegaal bijvoorbeeld is een aandoenlijk personage. De prachtig beeldende stijl van Verhelst vindt een waardige evenknie in de sublieme prenten van Carll Cneut. In de mooiste 'keizerlijke' kleuren of donkere nachttinten roepen ze een mysterieuze droomwereld op waarin de lezer als vanzelf opgaat. Aan kinderen die openstaan voor beschouwende, licht-filosofische verhalen kan je het verhaal voorlezen, misschien best stukje bij beetje. En anders doe je het maar jezelf cadeau!