Deze inleiding in de ‘monsterologie’ geeft in een gefictionaliseerde vorm (een reis van een zeekapitein) een overzicht van fabeldieren uit de meest diverse streken en periodes: landwezens, waterwezens, luchtwezens en wezens die half mens, half dier zijn. Jammer genoeg worden op die manier alle mogelijke mythologieën zo dooreengemengd dat zelfs een doorgewinterde mytholoog er het noorden bij zou verliezen. Erger is dat een en ander als natuurwetenschap wordt voorgesteld: “Dankzij de vooruitgang van de wetenschap hebben we steeds betere spullen gekregen om nieuwe mythische dieren op te sporen. Dankzij het duikerpak hebben we kunnen ontdekken dat er in de diepzee de meest wonderlijke wezens bestaan.” De auteur doet nonsensicale beweringen als: “De eenhoorn daarentegen bestaat wel echt.” Zelfs Darwin wordt opgevoerd om deze nepwetenschap te verdedigen: “Als er nog mensen zijn die aan zijn theorie twijfelen dan is dat alleen om ons eraan te herinneren dat men ons monsterologen pas zal geloven als we met bewijzen komen voor het bestaan van fabeldieren. Onze taak zal pas volbracht zijn als we daarin geslaagd zijn.” Hier is een kans gemist om de jeugd duidelijk te maken hoe zulke fantasieverhalen zijn kunnen ontstaan. Jammer van de prachtige uitvoering, met opgekleefde miniboekjes, documenten en specimina allerhande.