Voor de zesde en laatste keer neemt Michelle Paver de lezer mee naar een ver verleden, naar een wereld waar alleen de sterkste overleeft. Terwijl de winter, en dus ook de Zielennacht, naderbij komt, houdt de Oehoemagiër de clans in een ijzige greep. Om hem te verslaan zal Torak naar zijn hol in de Berg der Geesten moeten gaan. Hij moet demonen en tokoroths verslaan en zijn weg vinden op zijn moeilijke tocht. Maar niet alleen Torak heeft het moeilijk: Wolf heeft een verschrikkelijk verdriet te verwerken en Renn moet een belangrijke beslissing nemen. Bovendien moet Torak tijdens zijn laatste gevecht met de Zieleneter de moeilijkste keuze van zijn leven maken ... Dit is opnieuw een spannend, intens en vooral onvoorspelbaar verhaal waar je vanaf de eerste pagina in meegesleurd wordt, een echte pageturner. Torak staat voor de moeilijkste opdracht ooit; hij is nu geen jongen meer, maar een man, met een duidelijk doel voor ogen. En ook Renn is volwassen geworden. Ze staat voor een hartverscheurende keuze: stammagiër worden of met Torak meegaan. De grote kracht van dit boek – en van de hele reeks – is dat de auteur op een overtuigende wijze doordringt in de psyche van de personages en zo mensen van 6000 jaar geleden herkenbaar portretteert. Dat geeft hen iets vertrouwds, ook al ligt hun leven zo ver af van het onze. Bovendien is het boek historisch en antropologisch onderbouwd en put de auteur uit haar reizen naar het hoge Noorden. Dat geeft de reeks een grote overtuigingskracht. 'Torak en Wolf' was een van de beste en spannendste jeugdseries van de afgelopen jaren. Jammer dat het gedaan is.